Kuna (Martes martes) to drapieżne ssaki z rodziny łasicowatych, zamieszkujące lasy i obszary zadrzewione w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Charakteryzują się smukłą sylwetką, długim ogonem i gęstym futrem, które chroni je przed zimnem. Kuny są aktywne głównie nocą, polując na małe ssaki, ptaki, owady i owoce.
Biologia i zachowanie kuny
Kuny są zwierzętami terytorialnymi, które znakują swoje rewiry za pomocą zapachów z gruczołów znajdujących się w okolicach odbytu. Samce i samice żyją osobno, spotykając się tylko podczas okresu rozrodczego. Ciąża u kuny trwa około 2 miesiące, po których na świat przychodzi 2-4 młode.
Te zwierzęta są bardzo zręczne i sprytne, potrafiąc wspinaczka się po drzewach i opuszczać się z wysokości nawet do kilkunastu metrów. Ich głównym wrogiem są lisy, orły, niedźwiedzie i człowiek, którzy polują na nie ze względu na ich futro.
Czy kuny hibernują?
W przeciwieństwie do niektórych innych gatunków, kuny nie zapadają w sen zimowy. Jednak w okresie zimowym ich aktywność może się zmniejszyć, ponieważ trudniej jest znaleźć pożywienie. Kuny mogą przenosić się do bardziej osłoniętych miejsc, takich jak szczeliny skalne czy dziuple drzew, aby uniknąć zimowych warunków atmosferycznych.
Podczas zimy kuny mogą być mniej aktywne, ale nie wchodzą w stan hibernacji. Zachowują swoją sprawność fizyczną i są gotowe na polowanie, gdy tylko pojawi się okazja. Mają zdolność do dostosowywania się do zmieniających się warunków środowiskowych, co pozwala im przetrwać trudne okresy.
Jak kuny przygotowują się do zimy?
Przed nadejściem zimy kuny wykonują kilka działań, aby przygotować się na trudne warunki. Zwiększają swoje zapasy pokarmowe, gromadząc np. orzechy, jagody i inne pożywienie, które mogą przechowywać w swoich kryjówkach. Kuny także budują grube gniazda z gałązek, trawy i liści, które chronią je przed chłodem i wilgocią.
Ponadto, kuny zmieniają swoje zachowanie, stając się bardziej oszczędne i wybiegane. Unikają zbędnych wysiłków, aby zaoszczędzić energię, która jest im potrzebna do przetrwania zimy. Kuny są więc dobrze przystosowane do panujących warunków, co pozwala im przeżyć trudne okresy zimowe.
